سینوزیت التهاب بافت‌های سینوس‌ها (فضاهای پیشانی، گونه‌ها و بینی معمولاً پر از هوا) است. باعث احساس درد در پیشانی، گرفتگی یا آبریزش بینی و گاهی تب و علائم دیگر می‌شود. معمولاً ناشی از سرماخوردگی است، اما سایر ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و آلرژی‌ها نیز می‌توانند باعث سینوزیت شوند.

سینوزیت (عفونت سینوس) چیست؟

سینوزیت التهاب یا تورم بافت پوشاننده سینوس شما است. سینوس‌ها ساختارهایی در داخل صورت شما هستند که معمولاً با هوا پر می‌شوند. عفونت‌های باکتریایی، عفونت‌های ویروسی و آلرژی‌ها می‌توانند آنها را تحریک کرده و باعث مسدود شدن و پر شدن آنها از مایع شوند. این می‌تواند باعث فشار و درد در صورت، گرفتگی بینی (گرفتگی بینی) و سایر علائم شود.

سینوزیت گاهی اوقات رینوسینوزیت نیز نامیده می‌شود.

سینوس ها چیست؟

سینوس‌های شما چهار حفره جفت (فضا) در سر شما هستند. معابر باریک آنها را به هم متصل می‌کند. سینوس‌ها مخاطی می‌سازند که از مجرای بینی شما خارج می‌شود. این زهکشی به تمیزی بینی و عاری از باکتری‌ها، آلرژن‌ها و سایر میکروب‌ها (عوامل بیماری‌زا) کمک می‌کند.

انواع سینوزیت

ما انواع سینوزیت را بر اساس مدت زمانی که ادامه داشته است (حاد، تحت حاد، مزمن یا عود کننده) و علت آن (باکتری، ویروس یا قارچ) توصیف می‌کنیم.

سینوزیت حاد، تحت حاد، مزمن و عود کننده

علائم سینوزیت حاد (احتقان بینی، زهکشی، درد/فشار صورت و کاهش حس بویایی) کمتر از چهار هفته طول می‌کشد. معمولاً توسط ویروس‌هایی مانند سرماخوردگی ایجاد می‌شود.

• علائم سینوزیت تحت حاد 4 تا 12 هفته طول می‌کشد.
• علائم سینوزیت مزمن حداقل 12 هفته طول می‌کشد. باکتری‌ها معمولاً علت آن هستند.
• علائم سینوزیت حاد مکرر چهار بار یا بیشتر در یک سال عود می‌کند و هر بار کمتر از دو هفته طول می‌کشد.

سینوزیت باکتریایی و ویروسی

ویروس‌ها، مانند ویروس‌هایی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، باعث بیشتر موارد سینوزیت می‌شوند. باکتری‌ها می‌توانند باعث سینوزیت شوند یا می‌توانند شما را پس از یک مورد سینوزیت ویروسی آلوده کنند. اگر آبریزش بینی، گرفتگی بینی و درد صورت دارید که بعد از ده روز از بین نمی‌رود، ممکن است به سینوزیت باکتریایی مبتلا شده باشید. علائم شما ممکن است به نظر بهبود یابد، اما پس از آن برمی‌گردند و بدتر از علائم اولیه هستند. آنتی بیوتیک‌ها و ضداحتقان‌ها معمولاً روی سینوزیت باکتریایی به خوبی عمل می‌کنند.

سینوزیت قارچی

عفونت‌های سینوسی ناشی از قارچ معمولاً جدی‌تر از سایر اشکال سینوزیت هستند. اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید، احتمال وقوع آنها بیشتر است.

تفاوت سینوزیت، کووید، سرماخوردگی یا آلرژی

سرماخوردگی، کووید-19، آلرژی و عفونت سینوسی همگی علائم مشابهی دارند. تشخیص آنها از هم می‌تواند دشوار باشد. سرماخوردگی معمولاً افزایش می‌یابد، به اوج می‌رسد و به آرامی ناپدید می‌شود. چند روز تا یک هفته طول می‌کشد. آلرژی بینی باعث عطسه، خارش بینی و چشم‌ها، احتقان، آبریزش بینی و ترشحات پس از بینی (مخاط و درد گلو) می‌شود. آنها معمولاً درد صورت را که عفونت‌های سینوسی ایجاد می‌کنند، ایجاد نمی‌کنند. COVID-19 می‌تواند علائم دیگری مانند تب و تنگی نفس ایجاد کند.

سرماخوردگی، کووید یا آلرژی همگی می‌توانند باعث عفونت سینوسی شوند. می‌توانید خودتان را آزمایش کنید یا برای برخی از عفونت‌های ویروسی مانند COVID-19 و آنفولانزا آزمایش کنید.

علائم و نشانه های سینوزیت

علائم رایج عفونت سینوسی عبارتند از:

• آبریزش بینی (مخاطی که از گلوی شما می‌چکد).
• آبریزش بینی با مخاط غلیظ زرد یا سبز.
• گرفتگی بینی.

• فشار پیشانی و صورت (به ویژه در اطراف بینی، چشم‌ها و پیشانی). این ممکن است زمانی بدتر شود که سر خود را به اطراف حرکت دهید یا خم شوید.
• فشار یا درد در دندان‌های شما.
• فشار یا درد گوش.
• تب.
• بوی بد دهان (هالیتوزیس) یا طعم بد در دهان.
• سرفه.
• سردرد.
• خستگی.

علت سینوزیت

ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و آلرژن‌ها می‌توانند باعث سینوزیت می‌شوند. محرک‌های خاص سینوزیت عبارتند از:

• سرماخوردگی.
• آنفولانزا (آنفولانزا).
• باکتری استرپتوکوک پنومونیه.
• باکتری هموفیلوس آنفولانزا.
• باکتری موراکسلا کاتارالیس.
• آلرژی بینی و فصلی.

عوامل خطر سینوزیت چیست؟

برخی از افراد بیشتر از دیگران به سینوزیت مبتلا می‌شوند. عوامل خطر عبارتند از:

• آلرژی بینی.
• آسم.
• پولیپ بینی (رشد).
• انحراف سپتوم سپتوم شما خطی از بافت است که بینی شما را تقسیم می‌کند. سپتوم انحرافی صاف نیست و مجرای یک طرف بینی شما را باریک می‌کند. این می تواند باعث انسداد شود.
• یک سیستم ایمنی ضعیف. این می‌تواند از بیماری‌هایی مانند اچ آی وی یا سرطان یا از برخی داروها باشد.
• سیگار کشیدن.

اگر سینوزیت درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

شما لزوماً نیازی به درمان سینوزیت ندارید. اغلب خود به خود از بین می‌رود. به ندرت، عفونت‌های سینوسی درمان نشده می‌تواند منجر به عفونت‌های تهدید کننده زندگی شود. اگر باکتری‌ها یا قارچ‌ها به مغز، چشم یا استخوان مجاور شما سرایت کنند، این اتفاق می‌افتد.

تشخیص سینوزیت

پزشکان، این بیماری را بر اساس علائم و سابقه سلامتی شما تشخیص می‌دهند. یک پزشک گوش، بینی و گلوی شما را از نظر تورم، تخلیه یا انسداد بررسی می‌کند. آنها ممکن است از یک آندوسکوپ (یک ابزار کوچک و روشن) برای مشاهده داخل بینی شما استفاده کنند.

ممکن است شما را به یک متخصص مانند یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.

آزمایش های اختصاصی برای تشخیص سینوزیت

آزمایش‌های خاصی که ممکن است پزشک شما برای تشخیص عفونت سینوسی تجویز کند عبارتند از:

• آندوسکوپی بینی
• سواب بینی. پزشک شما ممکن است از یک چوب با نوک نرم برای گرفتن نمونه مایع از بینی شما استفاده کند. آنها آن را برای ویروس‌ها یا سایر میکروب‌هایی که ممکن است باعث علائم شما شوند آزمایش می‌کنند.
• تصویربرداری. در برخی موارد، پزشک شما ممکن است برای درک بهتر آنچه در داخل سینوس‌های شما اتفاق می‌افتد، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) سفارش دهد.
• تست آلرژی اگر سینوزیت مزمن دارید، ممکن است پزشک شما را برای آلرژی که می‌تواند محرک آن باشد، آزمایش کند.
• بیوپسی به ندرت، ممکن است یک نمونه بافت از بینی شما برای آزمایش بگیرد.

درمان سینوزیت

بسته به علائم شما و مدت زمانی که آنها را داشته اید، گزینه‌های درمانی زیادی برای سینوزیت وجود دارد. شما می‌توانید عفونت سینوسی را در خانه درمان کنید:

• ضد احتقان‌ها
• داروهای سرماخوردگی و آلرژی بدون نسخه (OTC).
• شستشوی بینی با نمک
• نوشیدن مایعات زیاد.

اگر علائم سینوزیت بعد از 10 روز بهبود نیافت، پزشک ممکن است تجویز کند:

• آنتی بیوتیک‌ها.
• ضد احتقان‌های خوراکی یا موضعی.
• اسپری‌های استروئیدی داخل بینی تجویزی. (از اسپری‌ها یا قطره‌های بدون نسخه برای بیش از سه تا پنج روز استفاده نکنید، ممکن است در واقع احتقان را افزایش دهند.)

پزشکان سینوزیت مزمن را با تمرکز بر وضعیت زمینه‌ای درمان می‌کنند. درمان‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• اسپری‌های استروئیدی داخل بینی
• اسپری‌های موضعی آنتی هیستامین یا قرص‌های خوراکی.
• آنتاگونیست‌های لوکوترین، مانند مونته لوکاست.
• جراحی برای درمان مشکلات ساختاری، پولیپ یا عفونت‌های قارچی.

بهترین داروها برای سینوزیت

اگر به آنتی بیوتیک نیاز دارید، پزشک شما کدام یک را تجویز می‌کند به وضعیت خاص شما بستگی دارد. برخی از گزینه ها عبارتند از:

• آگمنتین (آموکسی سیلین/کلاوولانات).
• آموکسی سیلین
• داکسی سایکلین.
• لووفلوکساسین.
• سفیکسیم.
• سفپودوکسیم.
• کلیندامایسین.

پیشگیری از سینوزیت

بسته به علت، چند راه برای کاهش خطر ابتلا به عفونت سینوسی وجود دارد، از جمله:

• طبق دستور پزشک، بینی خود را با نمک (آب نمک) شستشو دهید.
• اقدامات لازم برای پیشگیری از آلرژی این شامل داروها، واکسن های آلرژی و اجتناب از محرک‌های شناخته شده آلرژی شما (مانند گرد و غبار، گرده یا دود) می‌شود.
• در صورت توصیه پزشک از اسپری های بینی استروئیدی استفاده کنید.
• ایجاد شستن دست‌ها و عادات دیگری که خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی را کاهش می‌دهد.
• اجتناب از دود. راه‌هایی وجود دارد که در صورت ترک سیگار به شما کمک می‌کند.

سئوالات متداول

جمع بندی

عفونت سینوسی شایع است و معمولا جدی نیست. آنها می‌توانند دلایل زیادی داشته باشند، از جمله ویروس‌ها و باکتری‌ها، پولیپ بینی یا آلرژی. شما معمولاً می‌توانید با استراحت، مصرف محصولات بدون نسخه و نوشیدن مایعات فراوان از خود در خانه مراقبت کنید. اگر علائم شما بهبود نیافت، اگر سینوزیت اغلب اتفاق می‌افتد یا اگر علائمی دارید که شما را نگران می‌کند، با پزشک تماس بگیرید.

admin