حدود شصت سال پیش زمین سه بیلیون نفر جمعیت داشت. امروزه این مقدار تا سال 2050 به ده بیلیون نفر می‌رسد و قطعا منابع طبیعی به اندازه کافی در دسترس نخواهند بود. فست فشن جزء صنعت‌هایی است که مواد دور ریختنی زیادی به طبیعت وارد می­‌کند. مردم سالانه حدود ده میلیون تن از لباس­‌های فست فشن خود را دور می‌ریزند. لباس‌هایی که میانگین فقط شش بار پوشیده شده‌اند. کوه‌های پلاستیک و پلی استر دور ریخته شده در مکان‌هایی در آفریقا روی هم جمع شده‌اند.

این باعث شده آب‌های زیر زمینی از بین بروند و انواع مختلف جدیدی از مالاریا در تالاب‌ها رشد کنند. همینطور میانگین حقوق یک کارگر کارخانه برای یک برند مشهور کفش ماهانه پنجاه و نه دلار امریکا است. امروزه فشن بزرگترین شکست صنعتی عصر مدرن است. این روزها بازار فست فشن و تبلیغات رسانه‌ای به سمت مصرف‌گرایی بسیار داغ شده است. بنابراین تغییر باید شروع شود و حالا با استفاده از نکات زیر می‌توانیم آسیب کمتری به محیط زیست وارد کنیم.

شست و شوی لباس

اکثر افراد روش‌های شست ­وشو را از افراد خانواده خود یاد می­ گیرند. ممکن است تمام این روش های دست به دست شده غلط باشند و به لباس آسیب وارد کنند. همچنین افراد دلایل مختلفی برای شستشوی لباس‌ها دارند. به جز لباس‌های خاص، افراد معمولا بنا بر یک روتین همیشگی لباس‌های خود را شستشو می‌دهند. این در حالی است که ممکن است آن لباس در آن زمان احتیاجی به شستشو نداشته باشد. به همین جهت، باید به لیبل روی هر لباس توجه نماییم.

بسیاری از مصرف­ کنندگان توجهی به دستورالعمل­‌های درج شده روی لیبل ندارند. افراد برای تمیز کردن همه لباس‌های خود از روش متداول شست و شو با آب استفاده می­­‌کنند. در حالی که بسیاری از پارچه­‌ها نباید با آب شسته شوند و به خشک شویی احتیاج دارند. علاوه براین، به دمای مورد نیاز هر نوع پارچه نیز باید توجه کرد. بسیاری از پارچه ­ها را به راحتی می­توان در دمای پایین، شسته، خشک و اتو کرد. دمای بالا به الیاف این نوع پارچه ها ممکن است صدمه وارد کرده و عمر لباس را کاهش دهد.

تعمیر لباس ­ها

مسئله­ ای که باعث نگرانی فعالان حوزه توسعه پایدارشده، عدم علاقه افراد به تعمیر پوشاک خود است. به این معنا که اگر لباس آن ها پاره شود و یا حتی سوراخی کوچک در آن ایجاد شود آن را دور انداخته و به دنبال لباسی نو و متفاوت می روند تا نیاز­های خود را بر طرف سازند. درحالی که با اسفاده از روش های ساده می توان پوشاک را به راحتی تعمیر کرد . مقداری نخ و سوزن در همه خانه­ ها به خصوص خانه­ های ایرانی پیدا می­شود. با تحقیقی ساده در مورد انواع کوک زدن بسیاری از لباس ­های دور ریختنی را می­ توان تعمیر کرد.

علاوه بر کوک زدن، راه های خلاقانه ای وجود دارد تا ظاهر لباس زا تغییر داد. برای مثال، وصله هایی که در گذشته بسیار رایج بودند در حال حاظر نیز، دوباره باب شده اند. می توان با استفاده از پارچه هایی با رنگ های متضاد، قسمت های مختلف لباس را پوشاند. با این روش ظاهر لباس نیز تغییر خواهد کرد و پاسخگوی نیاز تنوع طلبی افراد خواهد بود.

استفاده دوباره پوشاک

با زیاد شدن میل به مصرف گرایی، خیلی از لباس ها این روزها بدون اینکه مشکلی برایشان پیش بیاید دور ریخته می ­شوند. امروزه اکثر محصولات در صنعت به نوعی بازیافت می شوند. این در حالی است که کوه هایی از لباس در مکان های مختلف جمع شده اند با اینکه بسیاری از آن ها قابل استفاده هستند. بهترین و ساده­ ترین روش برای افزایش طول عمر یک لباس، اهدا کردن آن به موسسات خیریه است.

علاوه بر این، خوشبختانه فرهنگ خرید و فروش لباس­ های استفاده شده تا حدودی رایج شده است و اپلیکیشن ­هایی به وجود آمده ­اند که می­ توان لباس را در آن­ ها به فروش گذاشت. با استفاده از این روش نه تنها ضرر نخواهید کرد، بلکه به نوبه­ خود مانع از آسیب رساندن به محیط زیست می­ شوید. روش نهایی این است که اگر لباسی قابلیت تبدیل شدن به نوع دیگری از لباس را دارد، آن را به دست ­های یک خیاط ماهر سپرده و تغییر دهید تا تنوع در طرح باعث علاقمندی دوباره شما به آن شود. با این کار عمر یک لباس بیشتر شده و با تاخیر بیشتری به گورستان لباس ها راه پیدا خواهد کرد.

نخریدن لباس­ های ارزان قیمت

ضرب المثلی انگلیسی وجود دارد که می­ گوید “من به آن اندازه پولدار نیستم که بتوانم لباس ارزان قیمت بخرم”. ممکن است این جمله باعث تعجب شما شود، اما در واقع این جمله در مورد کیفیت لباس می­باشد. چرا که هرچقدر قیمت تمام شده یک لباس کمتر باشد، به این  معنا است که از مواد اولیه بی کیفیت استفاده شده است. بی کیفیت بودن محصول نیز این مفهوم را القا می ­کند که خیلی سریع ­تر از محصولات گران قیمت فرسوده شده و طول عمر پایین­ تری دارد. بنابراین افراد مجبور می­ شوند، خرید خود را دوباره انجام دهند که در نتیجه در بلند مدت هزینه­ های گزافی به بار خواهد آمد.

به علاوه، پروسه تولید پوشاک ارزان قیمت نیز به طور یقین شرایط مناسبی ندارد. چرا که وقتی قیمت تمام شده پایین باشد، قطعا دستمزد کارگران نیز پایین بوده است و کارگری که با شرایط مناسب کار کند دستمزد بالاتری را طلب خواهد کرد و درنتیجه قیمت تمام شده محصول بیشتر می ­شود.

به طور کلی، صنعت پوشاک یکی از بزرگترین صنعت ها است که حدود یک ششم از جمعیت جهان را به کار گرفته است. همینطور بعد از صنعت کشاورزی بیشترین میزان آب را از تمام صنایع دیگر دارد. مقدار بسیار زیادی مواد شیمیایی سمی وارد محیط زیست می­ کند و مقادیر بسیار زیادی انرژی به مصرف می­ رساند. این صنعت یکی از مهم ترین عوامل سوق دهنده به گرمایش زمین است. بنابراین ما به عنوان مصرف­ کنندگان دومین صنعت آلوده دنیا، باید دقت بیشتری در نگهداری از محصولات مد داشته باشیم. با استفاده از روش­ های گفته شده در این مطلب، سهمی در حفاظت از محیط زیست خود داشته باشیم.

سونیا کرمانی

من سونیا کرمانی کارشناس ارشد طراحی پارچه و لباس هستم. علاقمند به نوشتن و تولید محتوای فارسی و انگلیسی هستم. متخصص و علاقمند به تولید مقالات سئو در زمینه طراحی لباس، طراحی داخلی منازل، مدیا و کسب و کار می باشم.

Twitter