امروزه شرکت‌های تازه تاسیس و یا حتی سازمان‌های شناخته شده با سابقه موفق به رهبران مجرب و موفقی نیاز دارند که بتوانند سازمان را به خوبی مدیریت و رهبری کنند و بتوانند فرهنگ سازمانی را به خوبی در مجموعه جای بیندازند. معمولا همه رهبران موفق یک چیز مشترک دارند و آن داشتن سبک رهبری سازمانی است. شناخت این سبک برای نظارت بر فعالیت های کارکنان و تعیین موقعیت آنها در آینده ضروری است. اگر می‌خواهید بهترین سبک رهبری سازمانی را بشناسید، پیشنهاد می‌کنم تا پایان این مقاله به خواندن ادامه دهید تا انواع سبک‌های رهبری سازمانی را که مدیران موفق همیشه برای موفقیت در کسب‌وکار خود استفاده می‌کنند، کاملاً درک کنید.

سبک دموکراتیک

یکی از بهترین انواع سبک رهبری سازمانی است که در آن رهبر بر اساس نظرات هر یک از اعضای گروه تصمیم‌گیری می‌کند. در این نوع رهبری، همه اعضا نقش یکسانی در پیشبرد پروژه دارند. در رهبری دموکراتیک، رهبر رابطه خوبی با همه اعضای سازمان دارد که باعث افزایش اعتماد، خلاقیت و روحیه کارکنان و اعضای تیم می شود. تصمیم‌گیری به سبک رهبری دموکراتیک شباهت زیادی به تصمیمات هیئت مدیره دارد. به عنوان مثال، رهبری در جلسات هیئت مدیره چندین گزینه را به اعضای هیئت مدیره ارائه می‌دهد و اعضا در مورد هر گزینه بحث می کنند و نظرات خود را ارائه می دهند. رهبر دموکراتیک پس از صحبت با هر یک از اعضای هیئت مدیره و گوش دادن به نظارت آنها تصمیم نهایی را می‌گیرد. در این نوع سبک رهبری، داشتن “کارمندان بله قربان گو” شرایط را کمی پیچیده می‌کند، زیرا آن‌ها اصلاً اراده ارائه و دفاع از نظر خود را ندارند. بهترین سبک مدیریت برای این افراد، سبک رهبری اقتدارگرا است.

سبک رهبری اقتدارگرا یا استبدادی

سبک استبدادی یکی از بدترین و منفورترین انواع سبک رهبری سازمانی است. این کاملاً مخالف سبک رهبری دموکراتیک است. در این نوع سبک، رهبر هیچ توجهی به نظرات کارمندان و زیردستان خود ندارد و تنها بر اساس عقاید و نظرات خود تصمیم نهایی را می‌گیرد. رهبر از کارکنانش انتظار دارد که فقط از تصمیمات او پیروی کنند و از آنها اطاعت کنند. به عنوان مثال، زمانی که مدیری ساعات کار کارکنان خود را بدون اطلاع آنها تغییر می‌دهد، در واقع از سبک رهبری مستبدانه استفاده می‌کند که امروزه اکثر سازمان‌ها و بخش‌ها آن را تایید نمی‌کنند. حتی اگر رهبران از این سبک پیروی کنند، کارمندان آنها این کار را نمی‌کنند.

سبک رهبری بدون مداخله

رهبری غیر مداخله گرانه یکی از انواع رهبری است که در آن رهبر در اداره امور دخالت نمی‌کند و به کارکنان اجازه می‌دهد تا وظایف مورد نظر خود را انجام دهند. یک رهبر تمام قدرت و اختیار خود را به کارمندان می‌دهد و تسلیم زیردستان می‌شود. به عنوان مثال، شرکت‌هایی که از سبک رهبری سازمانی بدون دخالت پیروی می‌کنند، هیچ خط‌مشی اداری در مورد ساعات کاری خود ندارند. در این سبک، رهبر بدون دخالت مدیر، به تمام کارکنان خود کاملاً اعتماد می‌کند و تمام توجه خود را معطوف انجام کار شرکت می‌کند.

این روش رهبری مشکلاتی نیز دارد و می‌تواند تا حد زیادی مانع رشد و فرصت‌های توسعه شرکت شود و منجر به انزوای مدیران شرکت شود. بنابراین، این سبک رهبری باید همیشه تحت کنترل و نظارت باشد.

سبک رهبری استراتژیک

سبک رهبری استراتژیک به معنای داشتن برنامه‌ای مناسب و کارآمد برای سازمان به منظور دستیابی به اهداف برنامه‌ریزی شده سازمان است. سبک استراتژیک همیشه یک برنامه دقیق و منظم برای هماهنگی همه اعضای تیم با یکدیگر دارد. رهبر و اعضای تیم در هماهنگی با یکدیگر تمام تلاش خود را برای دستیابی به اهداف سازمان انجام می‌دهند.

سبک رهبری تحول آفرین

یک رهبر تحول آفرین بر اساس سود شرکت و همچنین قراردادها و روابط شرکت، دائماً در حال تغییر است و سعی در بهبود عملکرد خود برای پیشرفت شرکت و دستیابی به اهداف و برنامه ریزی های خود دارد. در این سبک رهبری، کارکنان وظایف خود را به طور معمول و منظم انجام می‌دهند، اما رهبر تحول آفرین همیشه کارکنان را تشویق و راهنمایی می‌کند تا حتی زمانی که از مناطق امن خود خارج می‌شوند، پیشرفت کنند.

در سبک رهبری تحول آفرین، همیشه دیدی کلی از اهداف شرکت به کارکنان ارائه می‌شود و همچنین زمان مشخصی را برای دستیابی به هر یک از این اهداف مشخص می‌کنند. اهداف بیان شده ممکن است در ابتدا ساده به نظر برسند، اما با نزدیک شدن کارکنان به اهداف شرکت، رهبران اهداف دشوارتری را برای کارکنان تعیین می‌کنند.

این سبک اغلب در بین شرکت‌های یادگیری و رشد بسیار رایج است، زیرا کارکنان را به شناسایی و کشف استعدادها و توانایی های پنهان خود برمی‌انگیزد.

یکی از اشکالات سبک رهبری تحول آفرین این است که اگر کارکنان به درستی توسط رهبر هدایت نشوند، ممکن است رهبر تحول آفرین نتواند به یادگیری همه افراد به صورت اصولی و صحیح توجه کند. این می‌تواند پیشرفت شرکت را مختل کند. همچنین شما را از دستیابی به اهداف بزرگتان باز می‌دارد.

سبک رهبری مشارکتی

در سبک رهبری مشارکتی، همه کارکنان و اعضای تیم در تصمیم‌گیری برای دستیابی به اهداف پیشرفت سازمان مشارکت می‌کنند. بنابراین تمایل همه اعضای گروه برای توسعه سازمان و دستیابی به اهداف آن انگیزه بیشتری خواهد داشت. در این سبک رهبری، رهبر تصمیم نهایی را می‌گیرد. در صورت وجود اختلاف نظر در تیم با آن برخورد می‌کند و بر اساس نظر و تصمیمات گروه تصمیم نهایی را می‌گیرد.

سبک رهبری مربی

رهبر در نقش مربی، کارکنان و اعضای تیم خود را استعداد می‌داند و تمام تلاش خود را برای کشف توانایی‌ها و استعدادهای اعضای تیم و استفاده از آنها برای رسیدن به اهداف سازمان به کار می‌گیرد. این سبک بیشتر شبیه به رهبری استراتژیک و دموکراتیک است و تمرکز زیادی بر رشد و موفقیت شخصی کارکنان دارد. در سبک رهبری مربیگری، رهبر کارکنان خود را مجبور به تمرکز بر مهارت‌ها و اهداف مشابه نمی‌کند و سعی می‌کند تیمی بسازد که کارکنان در آن مهارت‌های متفاوتی داشته باشند. اهداف این رهبران در یک دوره زمانی طولانی تشکیل تیم‌های قوی است که به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند تا بتوانند مهارت های عالی خود را کشف کنند و با انجام فعالیت‌های موثر منجر به دستیابی به اهداف شرکت شوند.

در این سبک، رهبر با تعریف وظایف هر یک از کارکنان و برگزاری جلسات مثبت و موثر به اعضای تیم کمک می‌کند تا مهارت‌های خود را تقویت کنند. رهبر در این سبک همچنین کارکنان را تشویق می‌کند تا مهارت‌های جدید را از سایر هم تیمی‌ها بیاموزند. و این عوامل در کنار هم باعث پیشرفت شرکت و دستیابی به اهداف عالی شرکت در زمان بسیار کمتری می‌شود.

سبک رهبری کاریزماتیک

رهبری کاریزماتیک معمولاً در مواقع بحران و بی‌ثباتی محیط ظاهر می‌شود. با هدف بهبود وضعیت فعلی آغاز می‌شود. توانایی‌های فردی یک رهبر کاریزماتیک باعث ایجاد تغییر در سازمان و بین اعضای تیم می‌شود. سبک رهبری کاریزماتیک با امید به آینده‌ای روشن برای سازمان بدون هیچ زور و پاداشی شروع می‌شود و این سبک همیشه می‌تواند در مواقع سخت و بحرانی مورد استفاده قرار گیرد.

جمع بندی

برای موفقیت همه کسب و کارها و افزایش اعتبار سازمان خود، باید یک رهبر با تجربه داشته باشند که بتواند راه موفقیت را هموار کند. در این مقاله سعی شده است تا انواع سبک رهبری سازمانی که یک رهبر می‌تواند برای موفقیت در کار خود از آنها استفاده کند، به طور کامل توضیح دهیم. اما در واقع همه سبک‌های رهبری جایگاه خاص خود را دارند و هیچ یک از این سبک‌ها را نمی‌توان متفاوت از سایر سبک‌ها دانست. یک مدیر موفق و توانا باید بتواند در هر شرایطی از سبک رهبری مناسب خود مطابق با نیازهای سازمان استفاده کند. بنابراین، هر رهبر باید بتواند آگاهانه مسیر خود را تعیین و انتخاب کند و به یک رهبر فوق‌العاده در سازمان تبدیل شود.

admin