فناوری و ذرات نانو اخیراً پیشرفت چشمگیری در صنعت نساجی ایجاد کرده است. خواص منحصر به فرد مواد نانو به روشی کارآمد توسط مهندسان و دانشمندان نساجی اعمال می‌شوند. و به دلیل مزایای اقتصادی بسیار زیاد در بازار تجاری بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
فهرست
تولید پارچه های تخصصی با استفاده از ذرات نانو
ثابت شده است که مواد نانو برای تولید لباس محافظ برای کارگران درگیر در خدمات اضطراری مانند پرسنل نظامی ، آتش نشانان و کارگران پزشکی بسیار ارزشمند است. روش‌های مختلفی برای تولید منسوجات نانو مهندسی وجود دارد. به عنوان مثال ، گاهی اوقات ذرات نانو سنتز شده در الیاف یا منسوجات گنجانده می‌شوند. ذرات نانو همچنین به عنوان پوشش بر روی سطح محصول نهایی اعمال می‌شود. همچنین تکنیک‌های مختلف پوشش مانند سل-ژل ، پلیمریزاسیون پلاسما و روش لایه به لایه وجود دارد که در کاربرد ذرات نانو بر روی الیاف نساجی استفاده می‌شود.
تاثیر ذرات نانو در پارچه
این تکنیک‌ها می‌توانند دوام را افزایش دهند. همچنین می‌توانند پارچه را در برابر شرایط شدید آب و هوایی مقاوم کنند. ترکیب مواد پوشاننده نانو ، مانند سورفاکتانت‌ها و مواد حامل ، می‌توانند بافت سطح پارچه‌ها را تغییر دهد. یک لیف نانو با روش الکتروپینینگ و فرآیند چرخش اسپلیت تولید می‌شود. الیاف نانو دارای خواص چند منظوره ای مانند فیلتراسیون خوب ، سطح زیاد ، نفوذ پذیری زیاد ، قطر فیبر کوچک و لایه‌های نازک هستند. این پارچه‌ها قادرند گازهای سمی ، عوامل بیماری‌زا (باکتری‌ها ، ویروس‌ها) و مواد مضر موجود در هوا را فیلتر کنند.
نانو ذرات به طور مساوی در ماتریس‌های پلیمری توزیع می‌شوند. این ذرات مقاومت و سایش را به پارچه‌ها می‌رسانند. الیاف نانو همچنین می‌توانند مقاومت کششی الیاف کامپوزیت را افزایش دهند. یک نانوکامپوزیت از مخلوطی از دو یا چند ماده مختلف در اندازه نانومتر تشکیل شده است. این روش به تولید پارچه‌هایی با ویژگی‌های بهبود یافته الکتریکی ، مکانیکی ، نوری و بیولوژیکی کمک می‌کند. این روش تولید منسوجات ارتباطی ، منسوجات رنگی ، منسوجات رسانا ، منسوجات گرم کننده و خنک کننده ، حسگرهای نساجی و مد دیجیتال را امکان پذیر می‌کند. یون‌های فلزی و الکتریسیته ساکن نقش اساسی در انتقال خواص ضدعفونی کننده پارچه‌ها دارند.
خاصیت ضد الکتریسیته ساکن فیبرهای نانو به دفع موادی مانند پرز، موی سگ و گرد و غبار کمک می‌کند. ذرات نانوی کربن سیاه و الباف نانوی کربن از مواد تقویت کننده موثر فیبرهای کامپوزیت هستند.
کاربرد پارچه های مبتنی بر ذرات نانو
موارد استفاده پزشکی ذرات نانومتر:
پارچه‌ها به گونه‌ای مهندسی شده‌اند که می‌توانند از آنها برای انتقال دارو و ترمیم زخم استفاده شود. نانوذرات نقره دارای خواص ضد میکروبی هستند. بنابراین ، از نانوذرات نقره به طور گسترده‌ای در محصولات مربوط به پانسمان برای سوختگی استفاده می‌شود. از پارچه‌های مهندسی شده نانو برای غربالگری ضربان قلب ، درجه حرارت بدن و ریتم تنفس نیز استفاده می‌شود.
موارد استفاده نظامی ذرات نانو:
پارچه‌هایی که سبک هستند اما در برابر درجه حرارت شدید ، مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند. آنها دارای دوام بالا، فعالیت ضد باکتریایی ، خواص ضد آب و دارای نانوحسگرهای چند منظوره هستند. این منسوجات همچنین دارای خاصیت ضد شعله و محافظ در برابر شعله های RF هستند. چنین خصوصیاتی برای استفاده نظامی ایده‌آل است.
موارد استفاده عمومی:
پارچه پنبه‌ای ضد چروک:
برای پارچه‌های پنبه‌ای ، می‌توان مقاومت در برابر چین و چروک را ایجاد کرد. علاوه بر مقاومت در برابر چین و چروک، این ویژگی قادر به از بین بردن گازهای سمی نیز است. و این در حالی که خواص راحتی پنبه را حفظ می‌کند.
پارچه بدون بو:
استفاده از نانوذرات نقره بر روی پارچه‌ها از ایجاد بوی نامطبوع ناشی از فعالیت میکروبی جلوگیری می‌کند. بسیاری از شرکت‌ها از پارچه‌های پوشیده شده از نانوذرات نقره برای تولید لباس‌های بدون بو مانند جوراب و لباس زیر استفاده می‌کنند. شرکت کره‌ای هیوسونگ الیاف نایلونی حاوی نانوذرات نقره تولید می‌کند. این نایلون 99.9٪ رشد چندین باکتری مضری را کاهش می‌دهد.
پارچه ضد آب:
وقتی نانوذرات اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم وارد پارچه می‌شوند ، از پوست در برابر آسیب‌های خورشید محافظت می‌کنند. این نانوذرات توانایی پراکندگی نور ماورا بنفش موجود در اشعه خورشید را دارند. و خطر بیماری‌های پوستی مرتبط با قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش را کاهش می‌دهد.نانوذرات سیلیس وقتی وارد پارچه می‌شوند یا روی سطح پارچه قرار داده می‌شوند، یک پوشش مقاوم در برابر آب ایجاد می‌کنند.
آیا استفاده از مواد نانو در لباس ما ایمن است؟
ناتالی فون گوتز از دانشگاه سوئیسی ETH زوریخ، اظهار داشت که تحت شرایط آزمایشگاهی ، هیچ ماده نانویی در تعریق فرد مورد آزمایش با پارچه پوشیده شده از نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم، پیدا نشد. این به عنوان یک نتیجه مثبت در نظر گرفته می‌شود و از استفاده از ذرات نانو در لباس پشتیبانی می‌کند. با این حال ، ریكارد آرویدسون از دانشگاه صنعتی چالمرز در گوتنبرگ سوئد ، در مورد مسئله اختلاط ذرات نانو در منسوجات تأمل می‌كند. وی ابراز داشت که حتی اگر نانو ذرات نقره برای انسان سمی نباشد ، می‌تواند برای حیوانات آبزی بسیار سمی باشد. تحقیقات وی پیشنهاد کرد که استفاده زیاد از نانومواد نقره در لباس می‌تواند منجر به غلظت بالای نقره در لجن گیاهان تصفیه خانه فاضلاب شود که در نهایت می‌تواند اثرات سو بر روی آبزیان داشته باشد.
نتیجه گیری
به طور کلی فناوری نانو ابعاد جدیدی از طراحی را برای تولیدکنندگان لباس فراهم کرده است. از لباس‌های مخصوص سبک وزن و مقاوم تا لباس‌هایی که در زیر باران خیس نمی‌شوند. این لباس‌ها در حال تبدیل شدن به بخشی قابل مشاهده در زندگی ما هستند. اما برخی از نگرانی های زیست محیطی، مانند همیشه، شامل مواد نانو در محصولات مصرفی است. جایی که مسیر دفع آنها نامشخص است و آلودگی فاضلاب یک مسئله مهم است. با این حال، همه مواد نانو به اندازه نقره خطرناک نیستند، و این تحقیقات بیشتر درک ما را در مورد چگونگی جلوگیری از مسائل آلودگی و ایمن سازی فناوری نانو افزایش می‌دهند.
من سونیا کرمانی کارشناس ارشد طراحی پارچه و لباس هستم. علاقمند به نوشتن و تولید محتوای فارسی و انگلیسی هستم. متخصص و علاقمند به تولید مقالات سئو در زمینه طراحی لباس، طراحی داخلی منازل، مدیا و کسب و کار می باشم.
من از محصولات ضد آب توی پوشاک استفاده کردم و عالیه.
بله البته روش‌های دیگه‌ای به غیر نانو هستن که پوشاک رو تا حدودی ضد آب می‌کنن. باید دید شما کدومو استفاده کردید. ولی کلا خیلی از مشکلات رو حل می‌کنند.
مثلا چه مواد دیگه ای هست که لباس یا پارچه رو ضد آب میکنه. البته به جز روغن؟؟؟
سلام خانم سونیا کرمانی، امکانش هست آدرس ایمیل شما رو داشته باشم، راجع به انجام پروژه ای در زمینه پارچه از شما مشورت بگیرم؟ ممنون میشم