”سندروم فرزند میانی” یک وضعیت روانی است که در بین کودکانی که قبل و بعد از فرزند دیگری به دنیا می‌آیند، وجود دارد. آنها اغلب از احساسات منفی بی ارزش، کمبود، حسادت و از عزت نفس پایین و گوشه‌گیری بیش از حد رنج می‌برند. در صورت عدم درمان، گاهی اوقات این موارد منجر به رفتارهای روان پریشی در مراحل بعدی زندگی و رشد کودک می‌شود.

آیا همه بچه‌ های وسطی سندروم فرزند میانی را دارند؟

موضوعی که می‌توان در مورد آن بحث کرد وجود سندروم فرزند میانی است. همه کودکان میانی این ویژگی یا سندروم را ندارند، اما این می‌تواند به دلیل شیوه‌های فرزندپروری باشد که از خانواده‌ای به خانواده دیگر با هم متفاوت باشد. اگر والدین به اندازه کافی مراقب رفتار خود باشند و با هر یک از فرزندان خود برخورد متفاوتی نکنند به نحوی که کودک احساس بی‌توجهی نکند، فرزند وسطی این مشکل روحی را نخواهد داشت. برخی از کودکان ممکن است به اندازه کافی بالغ باشند تا این تفاوت‌ها را بهتر مدیریت کنند و اجازه ندهند احساسات منفی به آنها نفوذ کند؛ ولی تعدادی دیگر متأسفانه دچار این عارضه می‌شوند.

نشانه‌های سندروم فرزند میانی

به دلیل احساس انزوا و تفاوتی که فکر می‌کنند با خواهر و برادر خود دارند ممکن است به این سندروم مبتلا شود. در زیر علائم کودک مبتلا به این سندرم آورده شده است:

• داشتن عزت نفس پایین 
• مشکل در اعتماد کردن به دیگران 
• احساس رانده شدن از خانواده
• داشتن رفتار غیر اجتماعی
• احساس بی ارزش بودن و بی لیاقتی
• احساس نا امیدی
• احساس تنهایی و بی هدفی
• داشتن رفتارهای توجه طلبی
• نشان دادن رفتارهای افراطی
• احساس رقابت در بین برادر و خواهرها

نکات مهم برای جلوگیری از سندروم در فرزند میانی

برای والدینی که سه بچه دارند (به خصوص با یک جنسیت) واجب است که هنگام تربیت آن‌ها از قوانین خاصی پیروی کنند. با پیروی از توصیه‌های زیر می‌توانید از داشتن فرزندی با این سندروم جلوگیری کرد و با تکنیک های رشد اعتماد به نفس در کودکان آن‌ها را مداوا نمود.

کسب اطلاعات مهم

برای اطمینان از اینکه کودک شما به این بیماری مبتلا نمی‌شود، مهم است که در وهله اول درباره این بیماری بدانید. اگر متوجه شدید که فرزند وسط شما علائم و نشانه‌هایی از این بیماری را دارد بهتر است به موقع به آن رسیدگی کنید.

صبور بودن

هر کودکی در نگاه والدین خود فردی منحصر به فرد است. با این حال، اگر فرزند وسط شما غیر از این فکر می‌کند، صبور باشید. این امکان وجود دارد که حتی با صحبت‌های منظم با او و تلاش برای ایجاد احساس دوست داشتن در او، او به گونه‌ای دیگر فکر کند و شما احساس ناامیدی کنید. بهتر است در روزهای متوالی با او باشید و زمانی که ارتباط دوستانه‌ای بین شما برقرار شد به او اطمینان دهید که مثل خواهر و برادرهایش دوستش دارید.

توجه کردن بیشتر به فرزند میانی

اگر بعد از قرار گرفتن در کنارش احساس ناخواسته‌ای دارد و فکر می‌کند مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد، جوری با او رفتار کنید که مطمئن شود که بیشتر با او ارتباط دارید. تمام توجهی را که می‌خواهد به او بدهید. در رفتاری که با خواهر و برادرش دارید به او احساس خاص بودن و متفاوت بودن به او بدهید. شاید مواقعی پیش بیاید که با او هم مخالفت کنید. اما همچنان به او گوش دهید تا احساس کند شنیده شده و مورد توجه والدین است.

دادن حس اهمیت داشتن

بدون شک همه ما می‌خواهیم احساس مهم بودن کنیم. با این حال، این نیاز اغلب در کودک وسط دیده نمی‌شود. می‌توانید برخی از مسئولیت‌هایی را که بعد قرار است ارزیابی کنید به او بسپارید. این کار باعث می‌شود که او احساس مهم بودن و دوست داشتن توسط اعضای خانواده اش کند.

او را به کارهایی که در آن‌ها مهارت دارد تشویق کنید

مهم است که فرزند میانی خود را در هر کاری که می‌خواهد انجام دهد تشویق کنید. بهتر است با استخدام پرستار کودک در منزل به او این شانس را بدهید تا روی همه کارهایی که در آنها قدرت زیادی دارد تمرکز کند و در آن زمینه بدرخشند و موفق شود.

آموزش باور کردن خود

از آنها بخواهید به جای گوش دادن به خواهر و برادرشان یا هرکس دیگری که با او بازی می‌کنند یا با او تعامل دارند، به نیازها، نگرانی‌ها و نظرات خود گوش دهد. به او بیاموزید که به خودش اعتماد کند و حتی تسلیم هیچ شکستی نشود.

گوش دادن به حرف های کودک و همدردی با او

برای اینکه او احساس دوست داشتن و مهم بودن داشته باشد، باید با اشتیاق بیشتری به صحبت‌های او گوش دهید و وقتی شکایتی دارد با او همدردی کنید. این باعث می‌شود که او به عنوان “فرد خاصی” که همیشه آرزوی بودنش را داشت احساس مهم بودن و دوست داشتن کند.

به او احساس خاص بودن بدهید

کاری کنید که او نیز مانند سایر اعضای خانواده احساس مهم بودن داشته باشد. همیشه حد تعادل را در رفتار او و برادر و خواهرهایش داشته باشید. این رفتار باعث می‌شود که او نسبت به خواهر و برادرش یا حتی با شما احساس عصبانیت رفتار کند.

تحسین کردن او

مانند هر کس دیگری، فرزند وسط شما باید به خاطر موفقیت‌هایش مورد قدردانی و تحسین قرار گیرد. این باعث افزایش اعتماد به نفس می‌شود. حتی اگر احساس می‌کنید که او کاری انجام نمی‌دهد تا شایستگی تشویق را داشته باشد، باز هم برای هر چیز کوچکی او را تحسین کنید. پس از آن، تعارف شما برای او مفید خواهد بود.

نشان دادن احترام خود به او

او نیز مانند هر شخص دیگری و حتی برادران و خواهرانش، حق ابراز احساسات، عواطف و عقاید خود را دارد. پس با گوش دادن به او و احترام گذاشتن به شخصیتش او را جدی بگیرید.

گذراندن یک روز در هفته با فرزند میانی

یک روز را در هفته با فرزندان خود بگذرانید. در این روزها می‌توانید فرزندتان را بیرون ببرید یا با او بازی کنید یا هر کاری که دوست دارد انجام دهید. این باعث می‌شود او بفهمد که بین او و سایر کودکان تبعیض قائل نیستید و مهم است که به فکر او هستید. این به او فرصت می‌دهد تا بدون هیچ محدودیتی به شما نزدیک شود. در این صورت شما را به عنوان یک دوست جایگزین کرده و اعتمادش بالا می‌رود.

مقایسه نکردن

هیچ دو نفری نیستند که رفتار یکسان داشته باشند. هر کسی نقاط قوت و ضعف خودش را دارد؛ بنابراین، هیچ گاه دو بچه‌ی دیگر خود را با فرزند میانی خود مقایسه نکنید و یا برعکس. این کار فقط تأثیر بد بر روی تمام کودکان شما می‌گذارد، آن‌ها را به خاطر چیزی که هستند و شخصیتی که دارند دوست دارند برایشان ارزش قائل شوید.

سخن پایانی

یک فرزند میانی ممکن است در شخصیت خود نکات منفی داشته باشد، اما در مقابل فردی است که نکات مثبت زیادی هم می‌توان در او دید. از وظایف پرستار کودک و والدین این است که این رفتارهای مثبت را شناسایی و کودک را برای انجام آن تشویق کنند.

maryam darab