یائسگی زنان زمانی است که فرد 12 ماه متوالی را بدون قاعدگی پشت سر گذاشته است. یائسگی بخشی طبیعی از پیری است و پایان سال‌های باروری شما را نشان می‌دهد. به طور متوسط، یائسگی زنان در سن 51 سالگی اتفاق می‌افتد.

یائسگی زنان چیست؟

یائسگی زمانی است که شما 12 ماه متوالی را بدون سیکل قاعدگی سپری کرده‌اید. زمان منتهی به یائسگی را قبل از یائسگی می گویند. این زمانی است که بسیاری از زنان یا افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است (AFAB) شروع به گذار به یائسگی می‌کنند. آنها ممکن است متوجه تغییرات در چرخه قاعدگی خود شوند یا علائمی مانند گرگرفتگی داشته باشند.

سه مرحله یائسگی زنان

یائسگی طبیعی پایان دائمی قاعدگی است که به دلیل هیچ نوع درمان پزشکی اتفاق نمی‌افتد. این فرآیند تدریجی است و در سه مرحله انجام می‌شود:

1. قبل از یائسگی یا “انتقال یائسگی”: پیش یائسگی می‌تواند 8 تا 10 سال قبل از یائسگی شروع شود، زمانی که تخمدان‌های شما به تدریج استروژن کمتری تولید می‌کنند. معمولا زمانی که شما در 40 سالگی خود هستید شروع می‌شود. قبل از یائسگی تا یائسگی ادامه می‌یابد، یعنی زمانی که تخمدان‌های شما ترشح تخمک را متوقف می‌کنند. در یک تا دو سال آخر یائسگی، کاهش استروژن تسریع می‌یابد. در این مرحله، بسیاری از افراد ممکن است علائم یائسگی را تجربه کنند. اما، شما هنوز در این مدت چرخه‌های قاعدگی دارید و می‌توانید باردار شوید.
2. یائسگی: یائسگی زمانی است که دیگر دوره قاعدگی ندارید. در این مرحله، تخمدان‌های شما ترشح تخمک را متوقف کرده و بیشتر استروژن خود را تولید نمی‌کنند. یک پزشک، یائسگی را زمانی تشخیص می‌دهد که شما برای 12 ماه متوالی بدون قاعدگی سپری شده باشید.
3. پس از یائسگی: این نام زمانی است که پس از یک سال کامل پریود نشدید (یا بقیه عمرتان پس از یائسگی). در این مرحله، علائم یائسگی، مانند گرگرفتگی، ممکن است بهبود یابد. با این حال، برخی از افراد همچنان علائم یائسگی را برای یک دهه یا بیشتر پس از انتقال یائسگی تجربه می‌کنند. در نتیجه کاهش سطح استروژن، افراد در مرحله پس از یائسگی در معرض خطر ابتلا به چندین بیماری مانند پوکی استخوان و بیماری قلبی هستند.

سن طبیعی یائسگی

میانگین سن یائسگی در ایالات متحده تقریباً 51 سال است. با این حال، انتقال به یائسگی معمولاً از اواسط دهه 40 شروع می‌شود.

علائم و علل

اگر برخی یا همه علائم زیر را تجربه کنید، ممکن است در حال گذار به یائسگی باشید:

• گرگرفتگی که به عنوان علائم وازوموتور نیز شناخته می‌شود (احساس گرمای ناگهانی که در بدن شما پخش می‌شود).
• تعریق شبانه و یا گرگرفتگی سرد.
• خشکی واژن که باعث ایجاد ناراحتی در حین رابطه جنسی می‌شود.
• فوریت‌های ادراری (نیاز شدید به ادرار کردن مکرر).
• مشکل در خواب (بی‌خوابی).
• تغییرات عاطفی (تحریک پذیری، نوسانات خلقی یا افسردگی خفیف).
• خشکی پوست، خشکی چشم یا خشکی دهان.
• حساسیت سینه.
• بدتر شدن سندرم پیش از قاعدگی (PMS).
• پریودهای نامنظم یا پریودهایی که سنگین‌تر یا سبک‌تر از حد معمول هستند.

برخی از افراد ممکن است تجربه کنند:

• ضربان قلب.
• سردرد.
• درد و درد مفاصل و عضلات.
• تغییر در میل جنسی.
• مشکل در تمرکز یا ضعف حافظه (اغلب موقتی).
• افزایش وزن.
• ریزش یا نازک شدن مو.

تغییرات در سطح هورمون شما باعث این علائم می‌شود. برخی از افراد ممکن است علائم شدید یائسگی داشته باشند، در حالی که برخی دیگر علائم خفیف دارند. همه افراد با انتقال به یائسگی علائم مشابهی ندارند.

اگر مطمئن نیستید که علائم شما مربوط به یائسگی یا بیماری دیگری است، از یک پزشک وقت ملاقات بگیرید.

چه مدت علائم یائسگی زنان را دارید؟

شما می‌توانید علائم یائسگی را تا 10 سال داشته باشید. با این حال، اکثر افراد علائم یائسگی را برای کمتر از پنج سال تجربه می‌کنند.

گرگرفتگی چیست و چه مدت آن را خواهم داشت؟

گرگرفتگی یکی از شایع‌ترین علائم یائسگی است. این یک احساس کوتاه گرما است. علاوه بر گرما، گرگرفتگی نیز می‌تواند همراه باشد:

• صورت قرمز و برافروخته
• تعریق.
• احساس سردی بعد از گرما.

شدت، فرکانس و مدت گرگرفتگی برای هر فردی متفاوت است. به طور معمول، گرگرفتگی با گذشت زمان شدت کمتری دارد.

چرا یائسگی اتفاق می افتد؟

وقتی یائسگی به خودی خود اتفاق می‌افتد (یائسگی طبیعی)، بخشی طبیعی از پیری است. یائسگی به عنوان یک سال کامل بدون خونریزی قاعدگی، در غیاب هرگونه جراحی یا شرایط پزشکی که ممکن است باعث توقف خونریزی شود، مانند کنترل هورمونی بارداری، پرتودرمانی یا برداشتن جراحی تخمدان‌ها، تعریف می‌شود.

با افزایش سن، چرخه تولید مثل شما شروع به کند شدن می‌کند و آماده توقف می‌شود. این چرخه از زمان بلوغ به طور مداوم کار می‌کند. با نزدیک شدن به یائسگی، تخمدان‌های شما هورمونی به نام استروژن کمتری تولید می‌کنند. هنگامی که این کاهش رخ می‌دهد، چرخه قاعدگی شما شروع به تغییر می‌کند. ممکن است نامنظم شود و سپس متوقف شود.

تغییرات فیزیکی نیز می‌تواند رخ دهد زیرا بدن شما با سطوح مختلف هورمون‌ها سازگار می‌‎شود. علائمی که در هر مرحله از یائسگی تجربه می‌کنید (قبل از یائسگی، یائسگی و پس از یائسگی) همه بخشی از سازگاری بدن شما با این تغییرات است.

چه تغییرات هورمونی در دوران یائسگی اتفاق می افتد؟

تغییرات هورمونی زنان سنتی که ما به عنوان “یائسگی” در نظر می‌گیریم زمانی اتفاق می‌افتد که تخمدان‌های شما دیگر سطوح بالایی از هورمون‌ها را تولید نمی‌کنند. تخمدان‌های شما غدد تولید مثلی هستند که تخمک‌ها را ذخیره و آزاد می‌کنند. آنها همچنین هورمون‌های استروژن و پروژسترون را تولید می‌کنند. استروژن و پروژسترون با هم قاعدگی را کنترل می‌کنند. استروژن همچنین بر نحوه استفاده بدن از کلسیم و حفظ سطح کلسترول در خون تأثیر می‌گذارد.

با نزدیک شدن به یائسگی، تخمدان‌های شما دیگر تخمک آزاد نمی‌کنند و آخرین سیکل قاعدگی خود را خواهید داشت.

مدیریت و درمان یائسگی زنان

یائسگی یک فرآیند طبیعی است که بدن شما طی می‌کند. در برخی موارد، ممکن است برای یائسگی نیازی به درمان نداشته باشید. هنگامی که در مورد درمان یائسگی با پزشک خود صحبت می‌کنید، در مورد درمان علائم یائسگی است که زندگی شما را مختل می‌کند. انواع مختلفی از درمان‌ها برای علائم یائسگی وجود دارد. انواع اصلی درمان یائسگی عبارتند از:

• هورمون درمانی.
• درمان‌های غیر‌هورمونی

مهم است که در حین یائسگی با پزشک خود صحبت کنید تا یک برنامه درمانی مناسب برای شما ایجاد کنید. هر فردی متفاوت است و نیازهای منحصر به فردی دارد.

هورمون درمانی برای یائسگی زنان چگونه است؟

در طول یائسگی، بدن شما تغییرات هورمونی عمده‌ای را تجربه می‌کند، کاهش میزان هورمون‌هایی که می‌سازد. تخمدان‌های شما استروژن و پروژسترون تولید می‌کنند. زمانی که تخمدان‌های شما دیگر استروژن و پروژسترون کافی تولید نمی‌کنند، هورمون درمانی می‌تواند هورمون‌های از دست رفته را جبران کند. هورمون درمانی سطح هورمون شما را افزایش می‌دهد و می‌تواند به علائمی مانند گرگرفتگی و خشکی واژن کمک کند. همچنین می‌تواند به پیشگیری از پوکی استخوان کمک کند.

دو نوع اصلی هورمون درمانی وجود دارد:

1. استروژن درمانی (ET): در این درمان، استروژن را به تنهایی مصرف می‌کنید. پزشک شما آن را با دوز پایین تجویز می‌کند. استروژن به اشکال مختلفی مانند چسب، قرص، کرم، حلقه واژن، ژل یا اسپری وجود دارد. اگر هنوز رحم دارید، استروژن درمانی درمان خوبی برای شما نیست.
2. پروژسترون (EPT): این درمان را درمان ترکیبی نیز می‌نامند زیرا از دوزهای استروژن و پروژسترون استفاده می‌کند. پروژسترون به شکل طبیعی یا به عنوان پروژسترون (شکل مصنوعی پروژسترون) موجود است. این نوع هورمون درمانی برای افرادی است که هنوز رحم خود را دارند.

آیا هورمون درمانی خطراتی دارد؟

خطرات هورمون درمانی برای سلامتی عبارتند از:

• سرطان آندومتر (فقط در صورتی افزایش می‌یابد که از استروژن درمانی استفاده می‌کنید و همچنان رحم خود را دارید).
• سنگ کیسه صفرا و مشکلات کیسه صفرا.
• لخته شدن خون.
• ترومبوز سیاهرگی عمقی.
• آمبولی ریه.
• سکته.

اگر هورمون درمانی را در عرض 10 سال پس از یائسگی شروع کنید، این خطرات کمتر است. پس از آن مرحله، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بیشتر می‌شود.

ارتباطی بین گرگرفتگی شدید و تعریق شبانه و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی وجود دارد. ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی ممکن است شروع هورمون درمانی را در صورت داشتن این علائم شدید توصیه کنند زیرا این نشانه ای برای خطرات قلبی عروقی در آینده است.

رفتن به هورمون درمانی یک تصمیم فردی است. تمام شرایط پزشکی گذشته و سابقه خانوادگی خود را با پزشک در میان بگذارید تا خطرات در مقابل مزایای هورمون درمانی را درک کنید.

درمان های غیر هورمونی برای یائسگی زنان چیست؟

اگرچه هورمون درمانی یک روش بسیار موثر برای تسکین علائم یائسگی است، اما درمان کاملی برای همه نیست. درمان‌های غیر هورمونی شامل تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی شما می‌شود. این درمان‌ها اغلب گزینه‌های خوبی برای افرادی هستند که سایر شرایط پزشکی دارند یا اخیراً برای سرطان سینه تحت درمان قرار گرفته‌اند. درمان های غیر هورمونی اصلی که ممکن است پزشک توصیه کند عبارتند از:

• تغییر رژیم غذایی
• اجتناب از محرک های گرگرفتگی
• ورزش کردن
• پیوستن به گروه های پشتیبانی
• داروهای تجویزی.

رژیم غذایی

گاهی اوقات تغییر رژیم غذایی می‌تواند به کاهش علائم یائسگی کمک کند. محدود کردن مقدار کافئین مصرفی روزانه و کاهش مصرف غذاهای تند می‌تواند گرگرفتگی شما را کاهش دهد. همچنین می‌توانید غذاهای حاوی استروژن گیاهی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. استروژن گیاهی (ایزوفلاون‌ها) جایگزین استروژنی نیست که بدن شما قبل از یائسگی می‌سازد. غذاهایی که باید امتحان کنید عبارتند از:

• سویا.
• نخود.
• عدس.
• بذر کتان.
• دانه ها.
• لوبیا.
• میوه ها
• سبزیجات.

اجتناب از محرک های گرگرفتگی

برخی چیزها در زندگی روزمره شما می‌توانند محرک گرگرفتگی باشند. برای کمک به تسکین علائم خود، سعی کنید این محرک‌ها را شناسایی کرده و آنها را دور بزنید. این می‌تواند شامل خنک نگه داشتن اتاق خواب شما در شب، پوشیدن چند لایه لباس یا ترک سیگار باشد. کاهش وزن همچنین می‌تواند به گرگرفتگی کمک کند.

ورزش کردن

اگر با گرگرفتگی سر و کار دارید، ورزش کردن می‌تواند دشوار باشد، اما ورزش می‌تواند به کاهش چندین علامت دیگر یائسگی کمک کند. ورزش می‌تواند به شما کمک کند تا در طول شب بخوابید و اگر بی‌خوابی دارید توصیه می‌شود. انواع آرام ورزش مانند یوگا نیز می‌تواند به خلق و خوی شما کمک کند و هر گونه ترس یا اضطرابی را که ممکن است احساس کنید از بین ببرد.

پیوستن به گروه های پشتیبانی

صحبت با افراد دیگری که در دوران یائسگی نیز قرار دارند می تواند برای بسیاری تسکین دهنده باشد. پیوستن به یک گروه پشتیبانی نه تنها می‌تواند به شما دریچه ای برای احساسات بسیاری که در سرتان می‌گذرد به شما بدهد، بلکه به شما کمک می‌کند به سوالاتی که ممکن است حتی ندانید پاسخ دهید.

داروهای تجویزی

داروهای تجویزی مانند استروژن درمانی (استروژن در کرم، ژل یا قرص)، قرص‌های ضد بارداری و داروهای ضد افسردگی (SSRIs و SNRIs) می‌توانند به مدیریت علائم یائسگی مانند نوسانات خلقی و گرگرفتگی کمک کنند. کرم‌های واژینال تجویزی می‌توانند به رفع خشکی واژن کمک کنند. یک داروی تشنج به نام گاباپنتین نشان داده شده است که گرگرفتگی را تسکین می‌دهد. با پزشک صحبت کنید تا ببینید آیا داروهای غیر هورمونی می‌توانند برای مدیریت علائم شما موثر باشند یا خیر.

یائسگی زنان زودرس

یائسگی، زمانی که بین سنین 45 تا 55 سالگی رخ می‌دهد، “طبیعی” در نظر گرفته می‌شود و بخشی طبیعی از پیری است. یائسگی قبل از 45 سالگی یائسگی زودرس نامیده می‌شود. یائسگی که در سن 40 سالگی یا کمتر اتفاق می‌افتد، یائسگی زودرس در نظر گرفته می‌شود. زمانی که هیچ دلیل پزشکی یا جراحی برای یائسگی زودرس وجود نداشته باشد، به آن نارسایی اولیه تخمدان می‌گویند.

سئوالات متداول

admin