اگزما پوستی یک بیماری عجیب و التهابی پوستی است که باعث خارش، خشکی پوست، بثورات پوستی، لکه‌های پوسته پوسته، تاول و عفونت‌های پوستی می‌شود. خارش پوست شایع‌ترین علامت اگزما است. هفت نوع مختلف اگزما وجود دارد: درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، اگزمای دیسیدروتیک، اگزمای نومولار، درماتیت سبورئیک و درماتیت استاز.

بیش از 31 میلیون آمریکایی به نوعی با اگزما درگیر هستند. اگزما می‌تواند در دوران کودکی، نوجوانی یا بزرگسالی شروع شود و می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. نوزادان تازه متولد شده می‌توانند اگزما را در هفته‌ها و ماه‌های اول پس از تولد تجربه کنند. کودکان خردسال مبتلا به اگزما قسمت‌هایی از پوست بدنشان بسیار خشک می‌شود و خارش پوستی که می‌تواند منجر به تاول و عفونت‌های پوستی به دلیل خاراندن بیش از حد شود. بزرگسالان همچنین می‌توانند اگزما را تجربه کنند و اگزمای بزرگسالان معمولاً زمانی ایجاد می‌شود که فردی در 20 سالگی یا بالای 50 سال باشد.

بسیاری از افراد مبتلا به اگزما از عبارت “شعله ور شدن” برای توصیف مرحله‌ای از اگزما استفاده می‌کنند که یک یا چند علامت حاد یا عوارض جانبی ناشی از خارش طولانی مدت را تجربه می‌کنند. اگزمای شدید ممکن است شامل دوره‌هایی از شعله ور شدن باشد که می‌تواند چندین روز یا حتی چند هفته طول بکشد. مرطوب کننده‌ها، آنتی‌هیستامین‌ها، کرم‌های استروئیدی موضعی و کورتیکواستروئیدها از جمله دوره‌های بالقوه درمان اگزما هستند که معمولاً توسط پزشکان و متخصصان پوست و البته آکادمی پوست آمریکا (AAD) توصیه می‌شود.

گاهی اوقات اگزما با سایر بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس اشتباه گرفته می‌شود، بنابراین تشخیص آن مهم است. یک متخصص پوست یا سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی واجد شرایط نیز دانش تخصصی در مورد گزینه‌های درمانی دارند و با مدیریت و کنترل می‌توان مشکل را تا حدود زیادی حل کرد.

علائم اگزما چیست؟

مهم‌ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که اگزما و علائم آن برای همه متفاوت است. روال مراقبت از پوست هر فردی نیز بر نواحی آسیب دیده پوست تأثیر متفاوتی خواهد داشت. اگزمای شما ممکن است مانند بزرگسالان دیگر یا فرزندتان در شما ظاهر نشود. انواع مختلف اگزما حتی ممکن است در نواحی آسیب دیده مختلف بدن در زمان های مختلف ظاهر شود.

برخی از افراد علائم پسوریازیس را با اگزما اشتباه می‌گیرند، اگرچه این دو حالت متفاوت هستند. بسیاری از افراد مبتلا به اگزما نیز علائمی مشابه تب، آسم آلرژیک و آلرژی های غذایی را گزارش می‌دهند. مراقبت مناسب و مداوم از پوست در پیشگیری و مدیریت اگزما ضروری است.

اگزما تقریبا همیشه شامل خارش پوست است. برای بسیاری از افراد، خارش می‌تواند از خفیف تا متوسط ​​متغیر باشد. گاهی اوقات خارش آنقدر شدید می‌شود که مردم آن را می‌خراشند تا زمانی که خونریزی کند.

علائم اگزماپوستی اغلب عبارتند از:

• خارش؛
• خشکی، پوست حساس؛
• پوست ملتهب و تغییر رنگ داده؛
• پوست خشن، چرمی یا پوسته پوسته که به صورت لکه های پوسته پوسته ظاهر می‌شود.
• تراوش یا پوسته شدن؛
• نواحی تورم.

شما ممکن است تمام این علائم اگزما را داشته باشید یا فقط تعدادی از آنها را داشته باشید. ممکن است برخی شعله ور شدن داشته باشید یا علائم شما به طور کامل از بین برود. اگزما می‌تواند در پوست‌های روشن‌تر قرمز به نظر برسد، در حالی که افراد رنگین پوست ممکن است اگزما را به صورت پوست خاکستری ، قهوه‌ای تیره‌تر یا بنفش تجربه کنند. بهترین راه برای فهمیدن اینکه آیا اگزما دارید یا خیر، مشورت با یک پزشک متخصص است، مانند یک متخصص پوست که تجربه تشخیص و درمان اگزما را دارد.

علل اگزما چیست؟

درماتیت آتوپیک (که گاهی اوقات به عنوان “اگزمای آتوپیک” شناخته می شود) شایع ترین نوع اگزما پوستی است. این ناشی از یک سیستم ایمنی بیش از حد فعال است که باعث می‌شود پوست خشک و خارش‌دار شود. این عارضه می‌تواند در هر قسمتی از بدن رخ دهد و علائم مختلفی دارد. عوامل زیادی می‌توانند در ایجاد اگزما نقش داشته باشند، از جمله تعامل بین محیط و ژن‌های شما. هنگامی که یک محرک یا یک آلرژن از خارج یا داخل بدن سیستم ایمنی را “روشن” می‌کند، باعث ایجاد التهاب یا شعله ور شدن در سطح پوست می‌شود. این التهاب باعث ایجاد علائم مشترک در اکثر انواع اگزما می‌شود. چین و چروک‌های پوست، به ویژه نواحی خمشی پشت زانو، آرنج، ساق پا و سایر نواحی پوست که به یکدیگر ساییده می‌شوند، می توانند منجر به تحریک شوند.

همچنین یک جزء ژنتیکی بالقوه برای اگزما وجود دارد که شامل پروتئینی به نام “فیلاگرین” است که به حفظ رطوبت در پوست شما کمک می‌کند. کمبود فیلاگرین می‌تواند منجر به خشکی و خارش پوست شود.

علاوه بر داشتن سابقه خانوادگی اگزما پوستی، بسیاری از اقلام رایج خانگی نیز محرک‌های بالقوه محیطی هستند و می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک و تشدید اگزما شوند. محرک‌های رایج دیگر اگزما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

برخی از انواع صابون، شامپوهایی که باعث شوره می‌شوند، محصولات حمام حباب دار، شستشوی بدن و پاک کننده‌های صورت

• شوینده‌های لباسشویی و نرم کننده پارچه با افزودنی‌های شیمیایی
• پارچه‌های خاصی مانند پشم یا پلی استر در لباس‌ها و ملحفه‌ها
• پاک کننده و ضد عفونی کننده سطوح
• مایعات طبیعی مانند آب میوه، سبزیجات و گوشت
• عطرهای داخل شمع
• فلزات، به ویژه نیکل، در جواهرات یا ظروف
• فرمالدئید که در ضدعفونی‌کننده‌های خانگی، برخی واکسن‌ها و چسب‌ها یافت می‌شود
• ایزوتیازولینون، یک آنتی باکتریال موجود در محصولات مراقبت شخصی مانند دستمال مرطوب کودک
• کوکامیدوپروپیل بتائین که برای غلیظ کردن شامپوها و لوسیون ها استفاده می‌شود
• پارافنیلن دیامین که در رنگ‌های چرم و تاتوهای موقت استفاده می‌شود
• کنه های گرد و غبار و زندگی در فضاهای کثیف

استرس عاطفی همچنین می‌تواند باعث تشدید اگزما شود، اما دقیقاً مشخص نیست که چرا. علائم اگزما و شعله ور شدن برخی از افراد زمانی که احساس “استرس” می‌کنند بدتر می‌شود. برخی دیگر فقط با دانستن اگزما ممکن است دچار استرس شوند و این می‌تواند پوست آنها را شعله ور کند.

انواع اگزما پوستی

هفت نوع اصلی اگزما وجود دارد و گاهی اوقات تشخیص تفاوت بین علائم درماتیت آتوپیک و انواع دیگر دشوار است. در واقع، بسیاری از علائم، علل و گزینه‌های درمانی همپوشانی دارند.

درماتیت آتوپیک

درماتیت آتوپیک، شایع‌ترین نوع اگزما، بیش از 9.6 میلیون کودک و حدود 16.5 میلیون بزرگسال را تنها در ایالات متحده تحت تاثیر قرار داده است. علامت مشخصه آن خارش است، اما خارش می‌تواند علائم دیگری مانند بثورات، درد و خواب ضعیف ناشی از خارش ایجاد کند. افراد مبتلا به این نوع همچنین می‌توانند شکستن سد پوستی را تجربه کنند که می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند. افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک می‌توانند این بیماری پوستی را در هر جایی از بدن خود داشته باشند و در نتیجه جوش‌های تراوش کننده ایجاد می‌شود.

درماتیت تماسی

اگر پوست پس از تماس با ماده‌ای ملتهب یا تحریک شود، ممکن است درماتیت تماسی را تجربه کنید. این نسخه علائم معمولی اگزما را نشان می‌دهد، اما چیزی که آن را از انواع دیگر متمایز می‌کند این است که به عنوان یک واکنش به یک محرک محیطی اتفاق می‌افتد.

اگزمای دیسیدروتیک

اگزمای دیسیدروتیک باعث ایجاد تاول‌های کوچک روی دست‌ها، پاها و لبه‌های انگشتان دست و پا می‌شود. این شکل از اگزما گاهی اوقات به عنوان اگزمای دست یا اگزمای پا شناخته می‌شود، اگرچه انواع دیگر نیز می‌توانند بر این نواحی تأثیر بگذارند. علت این فرم ناشناخته است، اگرچه مردان را بیشتر از زنان مبتلا می‌کند.

نورودرماتیت

تجربه خارش شدید می‌تواند نشانه نورودرماتیت باشد مناطق آسیب دیده اغلب به دلیل خطوط پوستی، پوسته‌ها و تغییر رنگ ناشی از خارش بیش از حد قابل مشاهده هستند. در حالی که می‌تواند در هر جایی ظاهر شود، بیشتر در پاها، مچ پا، دست‌ها، مچ دست، آرنج، شانه‌ها، گردن و پوست سر دیده می‌شود.

اگزمای نومولار

لکه‌های دایره ای پراکنده اغلب نشانه اگزمای نومولار است که به نام‌های اگزمای دیسکوئید و درماتیت نومولار نیز شناخته می‌شود. اغلب، این تکه‌ها ترشح می‌کنند یا می‌توانند بسیار خشک و حساس باشند.

درماتیت سبورئیک

درماتیت سبورئیک معمولاً پوست سر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مبتلایان به این عارضه اغلب خارش مداوم، بثورات پوستی در اطراف سر و سایر علائم را تجربه می‌کنند. شامپوهای درماتیت سبورئیک اغلب گزینه درمانی خوبی هستند.

درماتیت استاز

درماتیت گرانشی، اگزمای وریدی و درماتیت استاز وریدی نیز نامیده می‌شود، درماتیت استاز زمانی رخ می‌دهد که گردش خون ضعیفی در پاها وجود داشته باشد. علائم معمولاً در ساق پا دیده می‌شود و می‌تواند شامل خارش پوست، قرمزی در رنگ‌های پوست روشن‌تر که ممکن است قهوه‌ای، بنفش، خاکستری یا خاکستری در رنگ‌های پوست تیره‌تر به نظر برسد و پوست خشک باشد.

درماتیت آتوپیک چیست؟

درماتیت آتوپیک، شایع‌ترین نوع اگزما پوستی (که گاهی به آن اگزمای آتوپیک نیز گفته می‌شود)، ناشی از فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی است که باعث خشکی و خارش پوستی می‌شود. اگزما مسری نیست. شما نمی‌توانید آن را از شخص دیگری بگیرید. در حالی که علت دقیق اگزما ناشناخته است، محققان می‌دانند که افراد به دلیل تعامل بین ژن‌ها و محرک‌های محیطی به اگزما مبتلا می‌شوند. بسیاری از افراد مبتلا به اگزما اغلب علائم همراه تب، آسم آلرژیک و آلرژی‌های غذایی را گزارش می‌کنند. مراقبت مناسب و مداوم از پوست در پیشگیری و مدیریت اگزما ضروری است.

آیا درمانی برای اگزما وجود دارد؟

هیچ درمانی برای اگزما وجود ندارد، اما راه‌هایی برای کنترل و مهار آن وجود دارد. هر برنامه درمانی باید متناسب با علائم اگزما فردی شما تنظیم شود. بسته به سن و شدت اگزما، این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد: کرم‌های مرطوب کننده درجه پزشکی، داروهای موضعی تجویزی از جمله کورتیکواستروئیدهای موضعی، داروهای خانگی بدون نسخه (OTC)، فتوتراپی (همچنین به عنوان نور درمانی شناخته می‌شود)، سرکوب کننده‌های ایمنی و بیولوژیک های تزریقی

بسیاری از افراد مبتلا به اگزما نیز با درمان‌های طبیعی و جایگزین خاص، از جمله حمام سفید کننده، سرما درمانی، عسل درجه پزشکی، مدیتیشن و طب سوزنی به موفقیت دست پیدا می‌کنند. با استفاده از این درمان‌های طبیعی و جایگزین، می‌خواهید مراقب باشید و همچنین قبل از شروع با یک متخصص مشورت کنید. برخی از درمان‌های طبیعی، مانند مدیتیشن، با داروها یا پمادهای بدون نسخه یا نسخه‌ای به طرز شگفت انگیزی کار می‌کنند.

برای اکثر انواع اگزما، مدیریت شعله ور شدن به موارد زیر خلاصه می‌شود:

1. محرک های خود را بشناسید تا بتوانید از قرار گرفتن در معرض بیماری قرار نگیرید.
2. اجرای یک روال روزانه حمام و مرطوب کننده؛
3. از کرم های OTC و داروهای تجویزی به طور مداوم و طبق تجویز استفاده کنید.

علائم ممکن است از یک کودک به کودک دیگر متفاوت باشد. اغلب اوقات، اگزما با بزرگتر شدن کودک از بین می‌رود، اگرچه برخی از کودکان تا بزرگسالی همچنان اگزما را تجربه می‌کنند. بزرگسالان نیز ممکن است به اگزما مبتلا شوند، حتی اگر در کودکی به آن مبتلا نشده باشند.

سوالات متداول

جمع بندی

اگزما پوستی یک بیماری پوستی بسیار شایع و ناراحت کننده است. می‌تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. در بدترین حالت، می‌تواند شما را از خوابیدن باز دارد، حواس‌تان را پرت کند و باعث شود در جمع احساس بدی داشته باشید. به محض مشاهده علائم اگزما به متخصص پوست مراجعه کنید. تا زمانی که بهترین درمان را برای پوست خود پیدا کنید، درمان‌های خانگی و درمان‌های تجویزی را بررسی کنید.

admin