ریزش مو می‌تواند بر روی موهای سر شما و یا بر بدن شما تاثیر بگذارد. گرچه این عارضه در افراد مسن بیشتر دیده می‌شود اما کودکان نیز می‌توانند دچار آن شوند.

از دست دادن بین 50 تا 100 مو در روز کاملا طبیعی‌ است. با وجود صدهزار مو بر سر شما، چنین ریزشی اصلا قابل ملاحظه نیست.

به‌طور طبیعی هر روزه موهای جدید جایگزین موهای قدیمی می‌شوند. اما این همیشه اتفاق نمی افتد. ریزش مو هم ممکن است طی سالیان طولانی اتفاق بیفتد هم ناگهانی. ریزش مو می‌تواند موقت یا دائم باشد.

شمارش تعداد موی ریخته شده در روز غیر ممکن است. اگر پس از شستن موهای خود، شاهد موهای بسیار زیادی در کف حمام شدید و یا پس از شانه زدن متوجه تکه‌های مو در شانه خود شدید ممکن است شما دچار ریزش شدیدی باشید. حتی گاهی شاهد کم پشت شدن برخی بخش های سر و یا کچلی نیز می‌شوید.

اگر متوجه شدید که به صورت غیرطبیعی دچار ریزش مو شدید بهتر است این مسئله را با پزشک خود درمیان بگذارید. پزشک می‌تواند دلیل ریزش موی شما را تشخیص دهد و به شما برنامه درمانی را پیشنهاد دهد.

دلایل ریزش مو 

ابتدا بهتر است که به یک متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا ایشان با انجام آزمایشاتی علت این عارضه را تشخیص دهد. اصلی‌ترین دلیل ریزش موضعی، ارثی بودن آن است.

اگر خانواده شما سابقه تاسی دارد، ممکن است از این نوع ریزش رنج ببرید. این نوع ریزش مو ممکن است در دوران بلوغ و تحت تاثیر هورمون‌های جنسی شروع شود.

در برخی موارد، ریزش مو می‌تواند با یک توقف ساده در چرخش رویش مو به وجود آید. بیماری‌های شدید، جراحی، و یا اتفاقات ناگوار می‌توانند این توقف را به وجود آورند. اما ممکن است موی شما پس از این توقف، بدون نیاز به درمان دوباره رشد خود را از سر بگیرد.

برخی تغییرات هورمونی نیز می‌تواند ریزش موی موقتی را به وجود بیاورد مانند حاملگی، زایمان و … .

ریزش مو همچنین می‌تواند به دلیل استفاده از برخی داروها که برای مقابله با سرطان، فشار خون بالا، افسردگی و مشکلات قلبی نیز به وجود بیاید.

شوک فیزیکی و یا روانی نیز باعث ریزش موی قابل ملاحظه‌ای می‌شود. به‌عنوان مثال: مرگ یکی از اعضای خانواده، کاهش وزن شدید، تب شدید.

البته یکی دیگر از دلایل ریزش مو را نیز می‌توان از عوارض خودارضایی دانست. از آن جایی که با هربار خودارضایی مقداری دی‌ان‌ای از بدن خارج می‌شود، ممکن است باعث ضعیف شدن بدن و بهم ریختن تعادل هورمونی بدن شود.

راه های درمان ریزش مو

داروها

به احتمال زیاد اولین گزینه برای درمان استفاده از دارو است. داروهای بدون نسخه شامل ژل‌ها و کرم‌هایی هستند که باید مستقیما به سطح سر تماس دهید. اغلب داروها برای رشد مو شامل ماده ای به نام ماینوکسیدیل هستند.

عوارض مینوکسیدیل شامل اذیت شدن سطح سر و یا رویش مو در جایی نزدیک به سر مانند چهره و پیشانی است.

قرص‌های دارای نسخه نیز برای درمان ریزش مو مصرف می‌شوند. قرصی به نام فینستراید برای درمان ریزش موی موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با مصرف این قرص به صورت روزانه می‌توان از ریزش مو جلوگیری کرد. دیده شده که در برخی آقایان مصرف این دارو باعث رویش مجدد موها نیز شده است.

عمل های جراحی

گاهی داروها به تنهایی برای جلوگیری کافی نیستند. عمل‌های جراحی نیز برای جلوگیری از تاس شدن وجود دارند.

یک نوع عمل جراحی برای کاشتن مو وجود دارد به اینگونه که تکه‌های کوچکی از پوست را که دارای مو هستند به بخش‌های بدون مو در سر شما منتقل می‌کنند.

این نوع جراحی برای افرادی که به صورت ارثی موهای خود را از دست داده اند، بسیار موثر است؛ زیرا اینگونه از دست دادن مو، تدریجی است و نیاز است که چندین جراحی در طی زمان انجام گیرد.

در اسکالپ ریداکشن یا کاشت مو، یک جراح بخشی از پوست سر شما را که مو ندارد برمیدارد و سپس آن را با بخشی که مو دارد میبندد.

البته این عمل‌های جراحی بسیار گران تمام می‌شوند و ممکن است ریسک‌هایی را به دنبال داشته باشند مانند رویش مو به صورت موضعی، خونریزی، زخم های گسترده و مسمومیت.

روش های پیشگیری از ریزش مو

برای پیشگیری از ریزش مو راه‌حل‌هایی وجود دارد از جمله:

• از کشیدن، پیچ دادن و نوازش موی خود خودداری کنید. سعی کنید رژیم غذایی متعادل و سالمی را دنبال کنید که شامل پروتئین و آهن به مقدار کافی باشد.
• برخی از مدل‌های مو مانند دم اسبی فشار زیادی به پوست سر شما وارد می‌کنند پس بهتر است مدل موی ساده‌ای داشته باشید.
• بهتر است استفاده از سشوار، شانه‌های برقی، رنگ مو و… که برای زیبایی مو استفاده میشوند را محدود کنید.

حسن اسدی

من حسنم، 20 سالمه و دانشجوی جامعه شناسی هستم(البته فعلاً، شاید تا یکی دوماه دیگه اخراج بشم.) نکته دیگه ای هم نیست دیگه، خدافظ.