به راحتی می‌توان HIV و ایدز را اشتباه گرفت. آنها تشخیص‌های متفاوتی دارند، اما دو مفهوم در‌هم تنیده هستند: HIV ویروسی است که می‌تواند منجر به بیماری به نام ایدز شود که به عنوان مرحله 3 HIV نیز شناخته می‌شود. زمانی تشخیص اچ آی وی یا ایدز حکم اعدام تلقی می‌شد. به لطف تحقیقات و توسعه درمان‌های جدید، امروزه افراد مبتلا به HIV در هر مرحله‌ای زندگی طولانی و سازنده دارند. یک فرد HIV مثبت که از درمان منظم ضد رتروویروسی پیروی می‌کند، می‌تواند انتظار داشته باشد که عمری تقریباً طبیعی داشته باشد.

پیشنهاد می‌کنیم قبل از خواندن این مقاله، ابتدا مقاله “هر آنچه باید در مورد ایدز بدانید” را مطالعه کنید.

HIV یک ویروس است

HIV ویروسی است که می‌تواند منجر به زوال سیستم ایمنی شود. اصطلاح “HIV” مخفف ویروس نقص ایمنی انسانی است. این نام ویروس را توصیف می‌کند: فقط انسان می‌تواند به آن مبتلا شود و به سیستم ایمنی حمله می‌کند. در نتیجه، سیستم ایمنی نمی‌تواند آنطور که باید به طور موثر کار کند.

سیستم ایمنی بدن ما می‌تواند بسیاری از ویروس‌ها را به طور کامل از بدن ما پاک کند، اما در مورد HIV اینطور نیست. با این حال، داروها می‌توانند HIV را با قطع کردن چرخه زندگی ویروسی آن با موفقیت کنترل کنند.

ایدز یک بیماری است

در حالی که HIV ویروسی است که ممکن است باعث عفونت شود، ایدز (که مخفف سندرم نقص ایمنی اکتسابی است) یک بیماری است. ابتلا به HIV می‌تواند منجر به ایجاد ایدز شود. ایدز یا مرحله 3 HIV زمانی ایجاد می‌شود که HIV آسیب جدی به سیستم ایمنی بدن وارد کرده باشد. این یک بیماری پیچیده با علائمی است که از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

علائم مرحله 3 HIV مربوط به عفونت‌هایی است که فرد ممکن است در نتیجه داشتن یک سیستم ایمنی آسیب دیده که نمی‌تواند با آنها مبارزه کند، ایجاد کند. در مجموع به عنوان عفونت‌های فرصت طلب شناخته می‌شوند و شامل سل، ذات الریه و غیره می‌شوند.

زمانی که سیستم ایمنی به طور موثر کمتر کار کند، انواع خاصی از سرطان احتمال بیشتری دارد.

پیروی از درمان ضد رتروویروسی می‌تواند از توسعه مرحله 3 HIV جلوگیری کند.

HIV همیشه تا مرحله 3 پیشرفت نمی کند

HIV یک ویروس است و ایدز شرایطی است که ویروس ممکن است ایجاد کند. عفونت HIV لزوماً به مرحله 3 پیشرفت نمی‌کند. در واقع، بسیاری از افراد مبتلا به HIV سال‌ها بدون ابتلا به ایدز زندگی می‌کنند. به لطف پیشرفت‌های صورت گرفته در درمان، فرد مبتلا به HIV می‌تواند انتظار داشته باشد که عمری تقریباً طبیعی داشته باشد.

در حالی که یک فرد می‌تواند بدون ابتلا به ایدز به عفونت HIV مبتلا شود، هر فردی که مبتلا به ایدز تشخیص داده شده است قبلاً به HIV مبتلا شده است. از آنجا که هیچ درمانی وجود ندارد، عفونت HIV هرگز از بین نمی‌رود، حتی اگر ایدز هرگز ایجاد نشود.

HIV می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود

از آنجایی که HIV یک ویروس است، می‌تواند مانند بسیاری از ویروس‌های دیگر بین افراد منتقل شود. از سوی دیگر، ایدز وضعیتی است که فرد تنها پس از ابتلا به HIV به آن مبتلا می‌شود.

این ویروس از طریق تبادل مایعات بدن از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. اغلب، HIV از طریق رابطه جنسی بدون کاندوم یا سوزن مشترک منتقل می‌شود. کمتر، مادر می‌تواند ویروس را در دوران بارداری به فرزند خود منتقل کند.

HIV همیشه علائمی ایجاد نمی کند

HIV معمولاً حدود دو تا چهار هفته پس از انتقال علائمی شبیه آنفولانزا ایجاد می‌کند. این مدت کوتاه عفونت حاد نامیده می‌شود. گاهی اوقات HIV حاد می‌تواند بدون علامت یا خفیف باشد و ممکن است با یک بیماری ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود.

سیستم ایمنی عفونت را تحت کنترل در می‌آورد که منجر به یک دوره تاخیر می‌شود.

سیستم ایمنی نمی‌تواند به طور کامل HIV را از بین ببرد، اما می‌تواند آن را برای مدت طولانی کنترل کند. در طول این دوره نهفتگی، که می‌تواند سال‌ها طول بکشد، فرد مبتلا به HIV ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد.

با این حال، بدون درمان ضد رتروویروسی، آن فرد ممکن است به ایدز مبتلا شود و در نتیجه بسیاری از علائم مرتبط با این بیماری را تجربه کند.

عفونت HIV با یک آزمایش ساده قابل تشخیص است

در انتقال اچ آی وی، سیستم ایمنی آنتی بادی علیه ویروس تولید می‌کند. آزمایش خون یا بزاق می‌تواند آن آنتی‌بادی‌ها را برای تعیین وجود ویروس شناسایی کند.

پس از قرار گرفتن در معرض احتمالی HIV، ممکن است چند هفته طول بکشد تا بدن آنتی بادی برای HIV تولید کند، بنابراین یک پنجره زمانی وجود دارد که HIV تشخیص داده نمی‌شود. همچنین برخی از آزمایشات خون آنتی ژن و آنتی بادی اختصاصی هستند.

حتماً مقاله “10 دانستنی درباره ایدز که همه باید بدانند” را بخوانید.

تشخیص ایدز پیچیده تر است

ایدز مرحله آخر عفونت HIV است. پزشکان به دنبال چند عامل هستند تا تعیین کنند که آیا نهفتگی HIV به مرحله 3 HIV رسیده است یا خیر.

از آنجایی که HIV سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های CD4 را از بین می‌برد، یکی از راه‌های تشخیص ایدز توسط پزشکان، شمارش این سلول‌ها است. یک فرد بدون HIV می‌تواند از 500 تا 1200 سلول CD4 داشته باشد. هنگامی که سلول ها به 200 کاهش می‌یابد، فرد مبتلا به HIV دارای مرحله 3 HIV در نظر گرفته می‌شود.

عامل دیگری که نشان می‌دهد مرحله 3 HIV توسعه یافته است، وجود عفونت‌های فرصت طلب است. عفونت‌های فرصت‌طلب بیماری‌هایی هستند که توسط ویروس‌ها، قارچ‌ها یا باکتری‌های خاصی ایجاد می‌شوند که باعث بیمار شدن فرد با سیستم ایمنی آسیب‌نخورده نمی‌شوند.

درمان و امید به زندگی

اگر HIV به مرحله 3 HIV تبدیل شود، امید به زندگی به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. ترمیم آسیب به سیستم ایمنی در این مرحله دشوار است. عفونت‌ها و سایر شرایط، مانند سرطان‌های خاص، ناشی از اختلال شدید سیستم ایمنی، شایع هستند. با این حال، با درمان موفقیت آمیز ضد رتروویروسی و برخی بهبودی سیستم ایمنی، بسیاری از افراد مبتلا به مرحله 3 HIV عمر طولانی دارند.

با راه های حمایت از افراد مبتلا به HIV آشنا شوید.

با درمان‌های امروزی برای عفونت HIV، افراد می‌توانند با HIV زندگی کنند و هرگز به ایدز مبتلا نشوند. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که درمان موفقیت آمیز ضد رتروویروسی و بار ویروسی غیرقابل شناسایی پایدار از خطر انتقال ویروس به شریک جنسی جلوگیری می‌کند.

admin