کلمه “کلیشه” ریشه فرانسوی دارد. در ابتدا به آثار هنری که بیش از حد بر روی یک موضوع مانور می‌دادند، کلیشه گفته می‌شد چون باعث می‌شد که زیبایی هنر و محتوا از بین برود. اما در دنیای امروز کلیشه معانی دیگری هم دارد.

امروزه به رفتارها، کارها، یا سخنانی که از قبل قابل پیش‌بینی باشند، کلیشه گفته می‌شود. برای مثال، وقتی فردی می‌خواهد در جمعی سخنرانی کند، برای جلوگیری از اشتباهات احتمالی، شروع به استفاده از کلیشه‌های رسمی می‌کند که حوصله شنونده را سر می‌برد.

اما در این مقاله ما به موضوع “کلیشه برعکس” می‌پردازیم. وقتی همه مردم چیزی را قبول داشته باشند و آن موضوع را زیاد تکرار کنند، آن تبدیل به یک کلیشه اعصاب خرد کن می‌شود.

کلیشه‌های برعکس برای مردان

با اینکه این موضوع کاملاً مخالف توانمندسازی زنان در جامعه است ولی “زنان نباید بیرون از خانه کار کنند.” شاید با خواندن جمله قبل با خود بگویید که این حرف کاملا درست است. ولی اگر می‌گفتیم که مردها نباید کار کنند، آن وقت چه واکنشی نشان می‌دادید؟ حتما می‌گفتید که “اگر کار نکنم، خب چی کار کنم؟” یا “اگر کار نکنم، پول ندارم.”

همه این حرف‌ها درست، ولی چرا باید با استفاده از کلیشه‌های منسوخ شده زندگی را برای بانوان جامعه سخت کنیم. و یا با فمنیسم افراطی زندگی را برای مردان دشوار سازیم؟ حال بیایید جای مرد و زن را در بعضی از امور عوض کنیم.

مردان نباید کار کنند

زنان اجازه کار کردن در خارج از خانه را به همسر خود نمی‌دهند زیرا معتقدند که مردان بسیار ظریف هستند و توانایی کار کردن را ندارند. همانطور که در فرهنگ ماست، مردان همیشه کار خانه را انجام می‌دادند و زنان بیرون منزل به کار مشغول می‌شدند.

مردان نباید دوچرخه سواری کنند

 زنان دوچرخه‌سواری که یک نوع تفریح و ورزش مناسب سفر برای زنان و مردان است را بر مردان خود منع کردند. این به دلیل وجود زنان ناپاک در جامعه است. زنان می‌ترسند که همسران‌ آن‌ها مورد تعرض زنان دیگر قرار بگیرند و عفت آن‌ها زیر سوال برود.

پسران نباید زیاد بیرون بروند

مادران جامعه معتقدند بیرون رفتن زیاد پسر برای خانواده بد است. پسران بیشتر وقت خود را صرف کارهای بیهوده در خانه می‌کنند و از تنهایی زیاد شاکی هستند. این در حالی است که دختران هر وقت که بخواهند بیرون می‌روند و بیرون رفتن آن‌ها برای خانواده بد نیست.

چند همسری ایرادی ندارد

زنان معتقدند که چند همسری ایرادی ندارد و اگر یک زن بتواند نیازهای همسران خود را برطرف کند، می‌تواند همسران دیگری هم اختیار کند. مردان جامعه نسبت به این موضوع اعتراض شدیدی دارند اما به دلیل فشارهای خانواده مجبور به پذیرش این موضوع هستند. این موضوع استرس شدیدی را برای آن‌ها را به‌وجود آورده است.

 کلیشه‌های برعکس برای زنان

متاسفانه در جامعه ما مخالفت‌های زیادی بر علیه جنسیت‌ها وجود دارد. حال نوبت به بررسی شایع‌ترین کلیشه‌ها در زنان بر علیه مردان می‌رسد. قبل از وارد شدن به این موضوع باید بدانیم که تمامی این مسائل با مقداری تفکر قابل حل می‌باشند و نیازی به ادامه‌دار شدن این مسائل نیست.

درخواست مهریه

زنان جامعه نسبت به موضوع “مهریه” معترض می‌باشند. همسران آن‌ها مدام با به اجرا گذاشتن مهریه زنان را می‌ترسانند و امنیت در زندگی آن‌ها از بین رفته است. هیچ عشقی بین آن‌ها وجود ندارد و فقط از ترس مهریه مجبور به تحمل یکدیگر هستند.

نداشتن آزادی

بسیاری از زنان که شاغل هستند، سرپرست خانواده خود نیز هستند. زنان از کار کردن زیاد خسته شده‌اند و بعضی اوقات می‌خواهند با دوستانشان به یک مسافرت مجردی بروند، اما مردان این اجازه را نمی‌دهند چون فکر می‌کنند که ممکن است همسرانشان به آن‌ها خیانت کنند.

گیردادن الکی

بسیاری از زنان جامعه از نداشتن آرامش می‌نالند. آن‌ها می‌گویند که همسرانشان بسیار شکاک هستند و بر سر هرچیز کوچک جنگ بزرگی راه می‌اندازند. زن‌ها می‌گویند که آقایان، وقتی که ما سرکار هستیم، با دوستانشان در حال گشت و گذارند ولی به ما گیر الکی می‌دهند.

نتیجه گیری

همه این بخش‌هایی که خواندید مضحک و خنده‌آور است. پس یک سوال؟ چرا همه این‌ها در جامعه ما مرسوم هستند و بعضی از خانواده‌ها همچنان این مسائل را به عنوان فرهنگ به خورد مغز کودکان می‌دهند؟

ما نباید خود را با این حرف‌ها گول بزنیم که این چیزها فرهنگ و نیازهای جامعه است. ما با قوانین سفت و سخت علیه یکدیگر زندگی را برای هم سخت می‌کنیم. مهم نیست که گذشتگان چه نفکراتی داشته‌اند. دنیا روز به روز عوض می‌شود و ما با این کلیشه‌های مضحک جلوی پیشرفت جامعه را می‌گیریم.

اگر معتقد باشیم که زنان ما نباید کار کنند، به راحتی نیروی نیمی از جامعه را از دست می‌دهیم. یا چرا زنان ما برای ازدواج باید مهریه‌ای برای خود تعیین کنند؟ مگر زن یک کالا است که بخواهیم او را با پول معاوضه کنیم.

چرا ما باید دختران خود را محدود کنیم؟ چرا به جای محدود کردن دخترها، به پسران خود آموزش ندهیم که چگونه با جنس مخالف رفتار کنند؟ نوع پوشش و گفتار هر فردی مخصوص خودش است و تا زمانی که به ما یا فرد دیگری آسیب نزند، ما حق اعتراض نداریم. همه این مطالبی که گفته شد تمام ماجرا نبودند و مسائل بیشتری نیز وجود دارند. حال ما با کمی تفکر و برقراری برابری بین جنسیت‌ها ، که وظیفه هر انسانی است، می‌توانیم تمام این تابوها را بشکنیم و به سمت پیشرفت قدم برداریم.

حسن اسدی

من حسنم، 20 سالمه و دانشجوی جامعه شناسی هستم(البته فعلاً، شاید تا یکی دوماه دیگه اخراج بشم.) نکته دیگه ای هم نیست دیگه، خدافظ.